Zdjęcia wszystkich ptaków wędrownych ze szczegółowymi opisami

Ptaki wędrowne to te, które lecą na południe wraz z nadejściem zimna. Dla każdego rodzaju ptaków wędrownych potrzebę migracji określa się na swój własny sposób. Jeśli jeden ptak już odczuwa potrzebę podróży i odlatuje, drugi pomyśli: „Wokół mnie jest dużo jedzenia. Wygląda na to, że mogę zostać”. Tutaj znajdziesz zdjęcia i fotografie ptaków wędrownych, ich nazwy i opisy oraz wiele innych. Ta wiedza pomoże ci edukować swoje dzieci! Możesz również użyć tego do przygotowania raportu, pracy domowej lub po prostu do rozwinięcia swojej erudycji. Dowiesz się, gdzie żyją ptaki wędrowne, co lubią jeść, a także rozmiar tych ptaków. Podamy również ogólne informacje na temat tych uskrzydlonych podróżników.

Dlaczego występuje sezonowa migracja ptaków?

Ptaki nie migrują, ponieważ zamarzają. Są ciepłe dzięki piórom, ale muszą coś zjeść i utrzymać metabolizm. To obecność pokarmu determinuje czas migracji ptaków. Jeśli zima zapowiada się ciepło, to pożywienie dla niektórych gatunków ptaków może wystarczyć na zimowanie, więc niektóre gatunki czasami pozostają w swoim zwykłym środowisku.

Które ptaki migrujące odlatują wcześniej, a które migrują później?

Ptaki odżywiające się owadami jako pierwsze odlatują. Ich jedzenie w pewnym momencie staje się niewystarczające: owady chowają się, a ptaki kierują się na południe, aby się wyżywić.
Potem gleba zamarza. Te ptaki odlatują, które jedzą nasiona, ziarna drzew i roślin.
Duże ptactwo wodne jest najbardziej cierpliwe. Pozostają na miejscu, aż stawy zaczną pokrywać się skorupą lodową.

Zdjęcia, nazwy i opisy wszystkich ptaków wędrownych

Droździk (Turdus iliacus)

Drozd jest najmniejszym spośród drozda i najczęstszym gatunkiem w Rosji i krajach WNP. Niezbyt boi się zimna: leci późno na zimę i wraca jeden z pierwszych. Preferuje gniazdowanie w rzadkim lesie brzozowym.

Wymiary: 22 cm długości, waga prawie nigdy nie przekracza 60 gramów.
Siedlisko: Eurazja, Himalaje. Zimą leci bliżej Afryki.
Jedzenie: owady, motyle, gąsienice. Nie gardzi robakami, które przynosi swoim pisklętom z całymi wiązkami w gnieździe.

Brzegówka zwyczajna (Riparia riparia)

Ci malutcy przedstawiciele rodziny jaskółek uwielbiają latać szybko nad samą powierzchnią wody i osiedlać się w pobliżu zbiorników wodnych. Sand Martin nie zmienia nawyków mieszkaniowych nawet podczas ciepłych wakacji. Ulubionymi miejscami gniazd są strome brzegi rzek o miękkiej glebie, w pobliżu piaskownic, wszędzie tam, gdzie mogą wykopać gniazdo jaskiniowe w pobliżu stawu.

Rozmiary: długość – 12-13 cm, rozpiętość skrzydeł – 25-28 cm, waga 11-16 g.
Siedlisko: całe terytorium Eurazji, a także część Ameryki Północnej. Migruje na południe, w zależności od strefy pierwotnego siedliska, bliżej zbiornika.
Odżywianie: prawie tylko owady. Lubi polować w locie, szybko chwytając owady dziobem. Mały rozmiar i świetna mobilność w powietrzu sprawiają, że Sand Martin odnosi sukcesy jako łowca.

Słonka zwyczajna (Skolopax rusticola)

Ptak jest średniej wielkości i należy do rodziny Sandpiper. Ma bezpośredni dziób i kamuflaż w rdzawo-czarnych kolorach. Śpiew tego ptaka słychać rzadko, tylko w okresie godowym. Lubi wilgotne, podmokłe gleby, gęste lasy liściaste i mieszane. Zawsze nie przejmuj się przemieszczaniem się w poszukiwaniu miejsc z bogatszym jedzeniem. Znaleziono ich samych. Na świstaka zwyczajnego często się poluje.

Rozmiary: długość – do 38 centymetrów, średnio 33-35. Rozpiętość skrzydeł sięga 65 cm, waga – 460 g. Dziób o długości 7-9 centymetrów.
Siedlisko: lasy i stepy leśne Eurazji. Występuje również na Wyspach Kanaryjskich, Azorach, Wyspach Brytyjskich i Japonii.
Odżywianie: dżdżownice. Eurazjatycki Woodcock wybiera miejsce zamieszkania na podstawie wielkości ich populacji. Może również żerować na owadach i ich larwach.

Krętogłów zwyczajny (Junx Torquilla)

Ptak dzięcioła ma swoją długą szyję, która jest w ciągłym ruchu. Woli osiedlać się w zagłębieniach porzuconych przez innych dzięciołów i nie buduje własnego mieszkania. Może wypędzić mniejsze ptaki z pustki. Kiedy jej dom zostaje zaatakowany, eurazjatycki krwisty ogon trzepocze ogon, zawiesza skrzydła, syczy i skręca szyję jak wąż, wprowadzając napastnika w błąd.

Rozmiary: około 17-20 cm długości, rozpiętość skrzydeł 25-30 cm, waga 32-48 g.
Siedliska: w lasach Morza Śródziemnego, Eurazja od Francji aż po Japonię, a na południe do Chin. Żyje także w pobliżu ludzi, na placach i w parkach.
Pokarm: larwy mrówek i chrząszczy, a także te owady.

Podróżniczek (Luscinia svecica)

Mały ptak z rodziny Drozd oddział Passeriformes. Samce mają jasny kolor na piersi i pod dziobem. Lubią śpiewać, siedząc rano w krzakach, czasem wykonując loty specjalną trajektorią.

Wymiary: około 15 cm długości. Samce ważą od 15 do 23 g, kobiety – od 13 do 21 g.
Siedliska: brzegi rzek, strumieni, wąwozów, jezior itp., Gdzie jest bardziej wilgotne i gęstsze. Gniazduj na ziemi w zaroślach i krzewach. Duża populacja w Eurazji.
Pokarm: owady i ich larwy. Jesienią przechodzi na dietę jagodową.

Pleszka zwyczajna (Phoenicurus phoenicurus)

Mały ptak z rodziny muchowatych. Często spotykany w parkach miejskich w europejskiej części Rosji, a także we wschodniej Europie. Jeśli spojrzysz na zdjęcie tego migrującego ptaka, możesz łatwo zrozumieć, skąd pochodzi jego nazwa.

Rozmiar: około 10-15 cm długości dla dorosłych.
Siedlisko: Europa, europejska część Rosji, lataj do Afryki na zimę.
Jedzenie: Zwykle zjada owady, ale może przełączyć się na jagody, jeśli nie ma już jedzenia.

Sieweczka obrożna (Charadrius hiaticula)

Sieweczka pospolita to mały ptak wędrowny, ciemno szaro-brązowy w górnej części tułowia i biały poniżej. Nazwa otrzymana dla koła na szyi. Gniazdują w piasku. Zwykle dom tych ptaków wygląda jak dziura w piasku, czasami pokryta kamieniami.

Wymiary: zwykle około 20 cm długości.
Siedlisko: piasek, żwir, strefa przybrzeżna iłu. Eurazja, Ameryka Północna. Leci do południowych części kontynentu, ale najczęściej – do Afryki, aby przeczekać zimę.
Pokarm: głównie robaki i inne bezkręgowce, które znajdują się w wodach iu wybrzeży zamieszkanych zbiorników.

Paszkot (Turdus viscivorus)

Ten migrujący ptak śpiewający należy do rodziny kos. Ptaki te wolą latać do południowo-zachodniej części Europy. Grzybica mistle gniazduje wysoko na drzewach, układając gniazda na widelcach gałęzi. Młode odchodzą w ciągu kilku tygodni, a po 3-4 dniach aktywnego karmienia wczorajsze pisklęta już szukają własnego pokarmu.

Rozmiar: długość do 27 cm i wadze 140 gramów.
Siedlisko: Europa Środkowa, jasne lasy. Często można je zobaczyć w parkach i placach miast.
Odżywianie: głównie dżdżownice i owoce jemioły – rośliny pasożytniczej na drzewach, przyczyniając się w ten sposób do jej rozprzestrzeniania się. Ponadto pleśniawka nie ma nic przeciwko jedzeniu jagód, małży, owadów, larw.

Kos zwyczajny (Turdus merula)

Duży ptak z rodziny kosów, samce są całkowicie czarne z pomarańczowym dziobem i żółtą aureolą wokół oczu. Samice i nowo wyklute osobniki są koloru brązowego z jasnymi plamami na gardle, piersi i brzuchu. To śpiewający ptak wędrowny, uwielbiający zachwycać słuchaczy misternymi melodiami o świcie i zachodzie słońca. Śpiew jest jak dźwięki fletu.

Rozmiar: do 26 cm długości. Waga osoby dorosłej wynosi od 80 do 125 gramów.
Siedlisko: W Europie i zachodniej części Rosji, w lasach iglastych i mieszanych z wilgotną glebą i zaroślami, ponieważ można tam znaleźć robaki. Uwielbia leśne wąwozy. Nie przejmuj się osiedlaniem w opuszczonych ogrodach i parkach. Mieszka także w kaukaskich lasach górskich. Leci na południe, gdy runo zamarza.
Jedzenie: łatwiej jest wymienić to, co kos nie je. Jest to wszystkożerny ptak, który można karmić robakami, robakami, owadami, larwami, nasionami, jagodami i owocami.

Drozd śpiewak (Turdus philomelos)

Piosenki tego migrującego ptaka z rodziny drozdów słusznie uznaje się za szczególnie piękne, pieszczące ucho. Ptak śpiewający śpiewa wiele różnych piosenek w spokojny sposób. Mogą śpiewać przez cały dzień! Drozd jest najbardziej aktywny w godzinach porannych i wieczornych. Popularyzację jego pracy ułatwia występ w parkach miejskich. Niemniej jednak ptak śpiewający preferuje obrzeża gęstych lasów i polan jako miejsce stałego zamieszkania.

Rozmiar: średnia długość od 21 do 25 cm, średnia rozpiętość skrzydeł 35 cm, ale osiąga 39. Waży 55-100 gramów.
Siedlisko: każdy rodzaj lasu w Europie, Azji Mniejszej, Syberii
Dieta: bezkręgowce (robaki), jesienią przechodzi na dietę jagodową.

Skowronek zwyczajny (Alauda arvensis)

Skowronki słyną z pięknego porannego śpiewu. Mają dość szeroką klatkę piersiową jak na swój rozmiar, która zawiera dużo powietrza do ciągłego śpiewania. Skowronek gniazduje na ziemi, maskując gniazdo na trawie. Poluje również na ziemi, nigdy nie łapie owadów w locie. Zimą nie leci daleko od siedlisk, wraca wcześnie.

Rozmiar: 11-20 cm długości, masa ciała do 45 g.
Siedlisko: łąki, stepy, pola, góry Eurazji, Afryka Północna. Nie znajdziesz go w lesie.
Odżywianie: nasiona roślin, szczególnie lubi dzikie gatunki prosa. Zjada robaki, pająki, motyle i ich larwy.

Gąsiorek (Lanius collurio)

Jest to mały mięsożerny ptak z rodziny czterdziestu stóp rzędu Passeriformes. Samce różnią się od kobiet jaśniejszym kolorem, jak widać na zdjęciu. Naprawdę nie lubi śpiewać. Loty tego ptaka odbywają się w nocy. Poluje, kucając na gałęzi. Lubi kłuć ciernie drzew lub drut kolczasty.

Rozmiar: długość ciała 16–18 cm, rozpiętość skrzydeł 28–31 cm, masa ciała 28 g.
Gdzie mieszka: Prawie cała Europa i zachodnia Azja. Zimowanie lata w tropikach Afryki.
Co je: duże owady, mniejsze ptaki, jaszczurki, norki.

Rudzik (Erithacus rubecula)

Ptak wędrowny z rodziny muchołówka. Ptaki te są malowane na bladozielono-zielony kolor na górze. Klatka piersiowa i część głowy mają jasny pomarańczowy kolor. Długonogi ptak wraca do siedliska po zimowaniu wśród pierwszych. Kobiety i mężczyźni śpiewają, ale mężczyźni potrafią to robić lepiej.

Rozmiar: długość ciała może osiągnąć 16 cm, ale średnia wartość wynosi około 15 cm, średnia waga to 17-18 gramów.
Siedlisko: północno-zachodnia Afryka, zachodnia Eurazja. Uwielbiają gęste i wilgotne lasy liściaste / mieszane. Osiedl się w parkach i ogrodach.
Pokarm: robaki, ślimaki, owady. Mogą jeść jagody, gdy nie ma głównego źródła pożywienia. Zimą jedzą miękkie karmniki w karmnikach.

Płochacz pokrzywnica (Prunella modularis)

To ptak śpiewający, niezbyt duży. Odnosi się do oddzielnej rodziny, w której jest najczęściej występującym gatunkiem. Różni się od sąsiadów tym, że gniazduje na równinie, nie tylko w górach. W końcu jest bardzo zwinna i nieuchwytna, bardzo szybko porusza się w krzakach.

Rozmiar: 13-14,5 centymetrów, waga do 20 g.
Siedlisko: Eurazja: Europa kontynentalna, Morze Śródziemne, można znaleźć w Alpach Szwajcarskich, Kaukazie, Pirenejach. Preferuje klimat umiarkowany i lasy porośnięte krzewami, szczególnie bliżej wody.
Żywność: owady, robaki, pajęczaki. Jesienią zmienia dietę na sadzenie pokarmów: nasion, jagód, owoców. Chętnie karmi się z podajników, jeśli jest bułka tarta lub smalec.

Zięba zwyczajna (Fringila coelebs)

To jasny, piękny ptak śpiewający, podobny wielkością do wróbla. W naturalnym środowisku żyje średnio 2 lata, ale będąc oswojonym przez człowieka, żyje do 12 lat. Samce i samice różnią się znacznie kolorem, szczególnie wiosną. Na prawym górnym zdjęciu powyżej widać samca i samicę tego ptaka.

Rozmiar: długość około 14 cm. Rozpiętość skrzydeł od 24,5 do 28,5 centymetra. Waga od 15 do 40 gramów.
Siedlisko: we wszystkich typach lasów, zarówno iglastych, jak i liściastych, w tym sztucznych. Preferuje niezbyt gęste lasy z wysokimi, dojrzałymi drzewami i chłodnym klimatem. Często osiedla się w pobliżu domów ludzkich w parkach, na placach, a nawet w pobliżu budynków mieszkalnych. Jeden z najczęstszych ptaków w Rosji.
Odżywianie: nasiona, pędy roślin, szkodliwe owady, robaki.

Wilga zwyczajna (Oriolus oriolus)

Jest to jedyny gatunek z rodziny wilga, a także pospolity ptak wędrowny w Europie i Azji. Uwielbiają korony drzew liściastych, nie są skłonne do gromadzenia się w dużych stadach, częściej można zobaczyć kilka tych ptaków. Nie boi się długich lotów ze względu na upał, migruje aż do tropikalnej Azji i Afryki na południe od Sahary. Jasny czarno-żółty wygląd.

Rozmiar: 24-25 cm długości, waga waha się od 50 do 90 gramów.
Siedlisko: Eurazja, obejmuje prawie całe terytorium Europy i zachodniej Azji. Lubi osiedlać się w wysokich lasach liściastych, czego nie można powiedzieć o gęstych, zacienionych lasach, Tajdze. Często gniazduje w pobliżu ludzi, w parkach i na placach.
Pokarm: owady drzewne, gąsienice, duże i małe owady. Nie przejmuj się jedzeniem w gniazdach mniejszych ptaków. Może także jeść jagody, co robi z przyjemnością w okresie dojrzewania.

Rokitniczka (Acrocephalus schoenobaenus)

To ptak wędrowny z rzędu Passeriformes. Mężczyźni i kobiety nie różnią się kolorem, mają czarno-szary wzór na górze i jasny brzuch z żółtawym odcieniem. Budują gniazdo na niewielkim wzniesieniu nad ziemią, samiec z kolei wykluwa jaja z samicą. W mniej niż dwa tygodnie pisklęta są gotowe do samodzielnego życia.

Rozmiar: średnia długość – 13 cm, rozpiętość skrzydeł do 21 cm. Waga do 15 gramów.
Siedlisko: w zaroślach trzcin i krzewów w pobliżu rzek, jezior i innych zbiorników wodnych w całej Europie. Wraz z nadejściem zimnej pogody pokonuje średnio 6000 km, aby dotrzeć do Afryki Subsaharyjskiej.
Dieta: owady i jagody, a także skorupiaki.

Łozówka (Acrocephalus palustris)

Podobnie jak poprzednia rodzina, Warbler Marsh ma podobne rozmiary, a także nie różni się kolorem w zależności od płci. Wykazuje dobrą zdolność poruszania się w zaroślach i trzcinach, a także naśladuje śpiew innych ptaków. Dziewięć lat to znaczna długość życia według standardów ptaka tej wielkości!

Rozmiar: długość 13 cm, rozpiętość skrzydeł sięga 21 cm, waga 11 do 14 gramów.
Siedlisko: Europejski latem, woli zimę w Afryce na południe od równika. Osadza się w pobliżu zbiorników w gęstych zaroślach.
Pokarm: pająki, owady i ich larwy, mięczaki.

Łyska zwyczajna (Fulica atra)

Łyska zwyczajna, łyska lub australijska to ptaki wędrowne. Charakterystyczną cechą tego ptaka jest biały skórzkowaty wzrost nad dziobem. Należy zauważyć, że staje się biały u dorosłych ptaków, a u jeńców jest czerwony. Skorupa oczu jest jasnoczerwona. Zwierzę czuje się świetnie w wodzie, gdzie spędza ogromną część swojego życia.

Rozmiar: 36-38 cm długości, rozpiętość skrzydeł 19,5-23,5 cm, waga od 0,5 do 1 kg. Poszczególne osoby mogą zyskać do 1,5 kg
Gdzie mieszka: w zbiornikach ze świeżą i lekko osoloną wodą. Uwielbia spokojne miejsca wodne, bez silnych prądów. Gniazda można znaleźć w roślinności przybrzeżnej. Zimą migracja nie zmienia nawyków, często spotykanych w zatokach morskich, jeziorach, zbiornikach.
Co je: przeważnie pokarmy roślinne, rośliny wodne i ich owoce. Pokarm mięsożerny (owady) to nie więcej niż 10% diety. Może przyjmować pokarm od łabędzi i kaczek. Czasami nurkuje w poszukiwaniu jedzenia na głębokość 1,5 m.

Myszołów zwyczajny (Buteo buteo)

Jest to mięsożerny ptak wędrowny, znaleziony w prawie całym Starym Świecie: zarówno w Afryce podczas migracji, jak i w Eurazji. Lubią osiedlać się w lasach położonych w pobliżu łąk lub polan, na których lubią polować. Atakują zdobycz albo ze spokojnego zawisu nad ziemią, albo z wysokości. Podczas migracji zimowej tworzą duże stada. Króliki i pończochy unikają tych stad.

Rozmiar: 51-57 cm długości, rozpiętość skrzydeł 110-130 cm. Kobiety są zwykle większe niż mężczyźni.
Siedlisko: prawie w całej Europie, w lasach Azji, zimą migrują do Afryki, ale nigdzie nie mogą latać.
Pokarm: Małe ssaki, takie jak szczury, myszy, sople, małe ptaki, a nawet króliki. Podczas głodu może jeść padlinę

Rybitwa rzeczna (Sterna hirundo)

Ten kochający wodę ptak odnosi się do wędrownych. Na zewnątrz jest bardzo podobny do polarnego, ale mniejszy. Doskonali nurkowie, znajdź jedzenie w wodzie. Łatwo rozpoznawalny dzięki jaskrawemu pomarańczowemu dziobowi z czarną końcówką, czarnym topem i jasnymi płetwami na nogawkach.

Rozmiar: długość ciała dorosłego od 31 do 35 cm, rozpiętość skrzydeł – 70-80 cm, waga od 97 do 175 gramów.
Siedlisko: na wybrzeżu mórz, oceanów, a także rzek i innych wód śródlądowych w Europie, Afryce, Nowej Gwinei, Filipinach, zachodniej Ameryce Południowej.
Dieta: małe ryby. Nie przejmuj się także jedzeniem owadów i mięczaków.

Siniak (Columbia oenas)

Ten gołąb jest bardzo podobny do Szarego Gołębia, dobrze znanego mieszkańcom miasta. Ale w przeciwieństwie do niego, ten ptak woli leśny styl życia od cywilizacji. Mężczyźni i kobiety wyglądają prawie tak samo, ale mężczyźni są więksi. Preferuje ustalony tryb życia, jeśli gniazduje w ciepłym miejscu, ale na północy gniazdo, tym bardziej prawdopodobne jest, że ten gołębi odleci z miejsca na zimę w ciepłe ziemie.

Rozmiar: długość 32-34 cm, waga mężczyzny 303-365 gramów, waga kobiety 286-290 gramów, rozpiętość skrzydeł 63-70 cm
Siedlisko: lasy liściaste, mieszane i stepy Eurazji. Zwykle nie gniazduje powyżej 500 m nad poziomem morza.
Odżywianie: nasiona roślin i drzew, czasem owady, mięczaki.

Kukułka zwyczajna (Cuculus canorus)

Jest to znany gatunek ptaków wędrownych z rzędu kukułek według rozpoznawalnego śpiewu samca. Czy jej głos brzmi już w twojej głowie? Oznacza to, że byłeś blisko lasu i słyszałeś ten śpiew. Przez większość swojego życia milczą, tylko wiosną zaczynają śpiewać podczas gier godowych. Według obserwacji ornitologów, w jednym podejściu kukułka może wydać do 360 dźwięków.

Rozmiar: długość kukułki może osiągnąć 34 cm, rozpiętość skrzydeł od 55 do 65 cm, waga 80-190 gramów.
Siedlisko: prawie wszędzie, we wszystkich strefach klimatycznych i krajobrazach można spotkać tego ptaka. Woli spędzać zimę w Afryce i tropikach Azji.
Pokarm: głównie owady i ich larwy.

Lelek zwyczajny (Caprimulgus europaeus)

To nocny mięsożerny ptak wędrowny, jego rozmiar jest nieco większy niż drozd. Charakterystyczną cechą jest kolor, który pozwala ptakowi dobrze zakamuflować na tle kory drzewa lub ściółki leśnej. Zmrużywszy oczy, jeszcze bardziej łączy się ze światem zewnętrznym. Nie mają długich nóg, nie mogą złapać gałęzi. Dlatego siedzi wzdłuż gałęzi, a nie w poprzek.

Rozmiar: długość 24,5-28 cm, rozpiętość skrzydeł 52-59 cm, waga mężczyzn 51-101 g, a kobiet 67-95 g.
Siedlisko: Eurazja, Afryka Północna, na terenach otwartych, a także rzadkich lasach. Unika gęstego lasu. Lubi ciepły lub umiarkowany klimat.
Pokarm: głównie nocne owady, łapie pszczoły i osy, komary.

Świergotek drzewny (Anthus trivialis)

Ten ptak migrujący jest mniejszy niż wróbel. Ma szaro-brązowy kolor góry z czarnobrązowymi plamami, klatka piersiowa i dół są jaśniejsze, ale także z ciemnymi plamami. Im młodszy ptak, tym wyraźniejsze są czarne smugi na górze.

Rozmiar: długość ciała dochodzi do 16 cm.
Siedlisko: w Europie, Azji Północnej i Środkowej.
Pokarm: owady i ich larwy, pająki. Jesienią zaczyna jeść nasiona roślin.

Strzyżyk zwyczajny (Troglodytes troglodytes)

Wren to niewielki ptak wędrowny z rodziny Wrenów, jego jedyny przedstawiciel. Mały kawałek piór ze stojącym ogonem, ten ptak jest bardzo mobilny i głośny. Samce śpiewają, lecąc w górę drzewa lub innej wysokości, wskazując swoje terytorium. Mają niezwykłe nawyki gniazdowania, wejście do ich gniazda znajduje się z boku, co sprawia, że wygląda jak jaskinia. Dlatego gatunek ten otrzymał nazwę troglodyta.

Rozmiar: jeden z najmniejszych ptaków w Europie. Długość ciała 9-10,5 cm, prawie 2 razy mniejsza niż wróbla! Rozpiętość skrzydeł 15-17 cm, waga 8-12 g.
Siedlisko: Eurazja, Afryka Północna, Ameryka Północna. Przeważnie osiadły ptak, zimą tylko północni mieszkańcy migrują na południe. Uwielbiają gęste i wilgotne lasy iglaste i ciemne, gęsto zarośnięte podszytowe.
Żywność: bezkręgowce, robaki, robaki, koniki polne, larwy, wszy itp. Czasami mogą polować na małe ryby w wodzie. Jesienią przechodzą na jagody.

Zaroślówka (Acrocephalus dumetorum)

Ten ptak różni się nieco od innych gatunków z tej samej kolejności. Mężczyzna i kobieta wyglądają prawie tak samo. Główną różnicą jest śpiew ptaków. Często imituje głosy innych gatunków ptaków, ale głównie w nocy.

Rozmiar: długość od 11 do 17 cm, długość skrzydeł od 5,8 do 6,5 cm. Waga od 9 do 15 gramów.
Siedlisko: na wschód od południowej Finlandii i państw bałtyckich, na południe od skrajnego północnego punktu Ukrainy. Zimy w Indiach.
Dieta: owady.

Derkacz zwyczajny (Crex crex)

Mały ptak nie lubi latać, ale podczas zimowego lotu w cieplejsze klimaty z łatwością pokonuje odległości tysięcy kilometrów. Żyje w wysokich ziołach i prawie nigdy nie wystaje z tego miejsca. Sekretny ptak, śpiewa tylko w okresie godowym, reszta czasu milczy. Mięso tego ptaka jest cenione za jego dobry smak.

Rozmiar: trochę większy niż drozd. Długość ciała 27-30 cm, rozpiętość skrzydeł 46-53 cm, waga 80-200 gramów.
Siedlisko: na łąkach i stepach z wysokimi ziołami, w wilgotnych zaroślach, na polach. Zimy w Afryce.
Jedzenie: wszystko, ale głównie robaki, owady, robaki, ślimaki. Rzadziej żywi się małymi myszami i jaszczurkami, sadzi nasiona.

Błotniak zbożowy (Circus cyaneus)

Średniej wielkości mięsożerny ptak wędrowny należący do rodziny jastrzębi. Ma duże skrzydła i ogon, dzięki czemu mogą polować cicho i długo unosić się nad ziemią przy niskiej prędkości. Kobiety są zauważalnie większe niż mężczyźni.

Rozmiar: długość 46–47 cm, rozpiętość skrzydeł 97–118 cm. Masa samic 390–600 g, mężczyźni 290–390 g.
Siedlisko: w otwartych krajobrazach: pola, trawniki, stepy itp., Na północy – w leśnej tundrze.
Pokarm: głównie gryzonie – chomiki, myszy, szczury, wiewiórki ziemne, norki. Może złapać króliki.

Dymówka (Hirundo rustica)

Ptak wędrowny z długim ogonem, który ma końcówkę w kształcie widelca. Są to zwierzęta społeczne, spotykają się w dużych stadach. Z pewnością wielu widziało takie stada na przewodach zasilających.

Rozmiar: długość ciała od 14,6 do 19,9 cm, rozpiętość skrzydeł od 31,8 do 34,3 cm. Waga od 17 do 20 gramów.
Siedlisko: prawie wszędzie oprócz Antarktydy i Australii. Z łatwością dostosuj się do życia, gdziekolwiek jest jedzenie.
Jedzenie: owady złapane w locie.

Oknówka zwyczajna (Delichon urbica)

Ten migrujący ptak z rodziny jaskółek, pierwotnie mieszkający w skałach, doskonale przystosował się do życia w betonowej dżungli. Różni się od koloru wioski, który jest bardziej czarno-biały, ale ma niebieskawy odcień w górnej części ciała. W locie bardzo szybko trzepocze skrzydłami: wykonuje średnio 5,3 klapy na sekundę.

Rozmiar: długość ciała od 12 do 17 cm, rozpiętość skrzydeł od 20 do 33 cm, waga od 18 do 19 g.
Gdzie mieszka: często widać pod okapami budynków mieszkalnych, wieżowców, na balkonach. Na wolności osiedlają się na skałach, ale coraz rzadziej się tam znajdują, dając pierwszeństwo byciu obok osoby.
Co je: owady złapane w locie.

Muchołówka szara (Muscicapa striata)

Ten niepozorny ptak z rodziny muchkowatych jest mniej więcej wielkości wróbla, ma długi ogon, szare lub szarobrązowe upierzenie, krótkie nogi i dziób. Rozpoznawalne pionowe lądowanie na gałęzi. Wie, jak odróżnić własne jaja od jaj innych ptaków, więc nigdy nie staje się ofiarą oszukiwania kukułki i innych ptaków.

Rozmiar: długość ciała 15,5 cm, waga 15 gramów.
Siedlisko: prawie wszędzie w Europie i Azji Zachodniej. Leci zimą do Afryki i południowo-zachodniej Azji.
Pokarm: owady ścigane typowym drżącym ogonem i skrzydłami, po czym szybuje w powietrze, próbując złapać owada.

Muchołówka żałobna (Ficedula hypoleuca)

Śpiewający ptak wędrowny. Samce i samice różnią się kolorem: kobiety są niepozorne, szarobrązowe. Samce są bardziej kontrastowe, czarny górny, biały dolny. Ulubione miejsca lęgowe znajdują się w zagłębieniach, szczelinach, pod markizami. Nie buduje gniazd na otwartej przestrzeni. Samice i samce są sparowane, aby się rozmnażać i opiekować się nimi. Oboje rodzice karmią pisklęta, wykonując do 500 lotów i wracając do gniazda.

Rozmiar: długość ciała około 16 cm, waga 15-19 gramów.
Siedlisko: w lasach Europy, zarówno na kontynencie, jak i na wyspach, na zachodniej Syberii. Wraz z nadejściem zimy leci do Afryki Północnej. Uwielbia lasy liściaste lekkie lub lasy mieszane, rzadkie.
Pokarm: larwy motyli, much, gąsienic, pająków. Ponadto muchy stanowią nie więcej niż 1/3 diety muchołówki. Jesienią zjada także jagody i owoce.

Muchołówka mała (Ficedula parva)

Kolejny przedstawiciel migrujący z rodziny muchówek, mniejszy od innych pod względem wielkości. Charakterystyczną cechą samców jest wole pomarańczowe otoczone szarym paskiem. Młode samce po pierwszym moltowaniu w życiu wyglądają jak kobiety i dopiero do drugiej wiosny stają się atrakcyjne dla kobiet.

Rozmiar: 12 cm długości, waży 11 gramów.
Siedlisko: wszystkie lasy Eurazji, od Europy Wschodniej po zachodnie stoki Uralu. Preferuje zimę w Azji Południowej.
Pokarm: owady, pająki, małe mięczaki, jesienią również żywią się jagodami.

Potrzos zwyczajny (Emberiza schoeniculus)

Dorosłe samce tych ptaków charakteryzują się czarnym upierzeniem na głowach. Porusza się na ziemi w skokach, ale woli poruszać się w powietrzu w porywistych rzutach w górę iw dół. Z łatwością chwyta i trzyma nogi nawet na bardzo cienkich pędach.

Rozmiar: długość ciała do 16 cm, rozpiętość skrzydeł sięga 23 cm.
Siedlisko: w przybrzeżnych zaroślach trzcin, krzewów w pobliżu jezior, rzek, bagien i innych zbiorników wodnych. Europa i zachodnia Azja, z wyjątkiem wyżyn.
Pokarm: w głównym okresie żeruje na nasionach, ale w sezonie lęgowym przechodzi na owady, ślimaki, robaki.

Piecuszek (Philloscopus trochilus)

Ptak wędrowny śpiewający z rzędu Passeriformes. Na zewnątrz trudno odróżnić od Philloscopus trochiloides (poniżej), główna różnica polega na śpiewaniu. Samce tego gatunku nie różnią się od samic. Według badań ornitologów jest to najliczniejszy gatunek ptaków migrujących z Europy do Afryki: każdego roku podróżuje około 300 milionów ptaków.

Rozmiar: długość ciała od 11 do 13 cm, rozpiętość skrzydeł od 17 do 22 cm. Waga – od 8 do 11 gramów.
Siedlisko: prawie cała Europa, zimą lata na południe od Sahary. Preferuje rzadkie lasy liściaste i mieszane, krzewy, obszary wilgotne, ogrody i parki.
Pokarm: owady i ich larwy, pająki, ślimaki, a także jagody i owoce.

Wójcik (Philloscopus trochiloides)

Charakterystyczną cechą, która wpłynęła na nazwę tego gatunku, jest zielony kolor upierzenia na plecach, głowie, skrzydłach i kłębie, trochę na piersi. Kobiety i mężczyźni różnią się nieznacznie od siebie. Gniazda budowane są w naturalnych schroniskach krajobrazowych – jaskiniach, norach, przestrzeni pod kamieniami, zagłębieniach drzew niezbyt wysoko nad ziemią.

Rozmiar: długość ciała około 10 cm, rozpiętość skrzydeł od 15 do 21 cm, waga do 8 gramów.
Siedlisko: głównym siedliskiem zielonej warbler jest południowa i środkowa tajga, lasy mieszane, zaczynając od wschodniej Europy Środkowej, a kończąc na Oceanie Spokojnym.
Pokarm: małe owady, pająki, mięczaki.

Pierwiosnek (Phylloscopus collybita)

Mały ptaszek, którego nazwa pochodzi od sposobu śpiewania, w którym odgaduje się powtarzające się dźwięki „tien-cyny”. Różni się od wiosennej muchy śpiewem i ciemniejszymi nogami. Kolejna różnica polega na tym, że ten ptak czasami opuszcza ogon.

Rozmiar: 10-12 cm długości, mężczyźni ważą 7-8 gramów, kobiety ważą 6-7 gramów.
Siedlisko: w rzadkich, wysokich lasach z zaroślami, preferuje liściaste i mieszane. Rasy w Eurazji, zimy na południu kontynentu, a także w Afryce.
Jedzenie: podobnie jak inni przedstawiciele oddziału, jedzące owady, gąsienice, ślimaki, larwy, a także jagody i owoce. Dzień zjada około 1/3 jego wagi.

Świstunka leśna (Philloscopus sibilatrix)

Wierzchołek tego ptaka ma zielony odcień, a dolny jest biały. Mężczyźni i kobiety nie różnią się kolorem. Chowają swoje gniazdo na ziemi w gęstych zaroślach krzewów. Zwyczaje migracyjne, kierunek i czas lotu są nieodłącznie związane z naturą.

Rozmiar: długość ciała od 11 do 13 cm, rozpiętość skrzydeł 19-24 cm. Waga wynosi około 8 do 13 gramów.
Siedlisko: w lasach liściastych i mieszanych w Europie Środkowej, parki bukowe.
Pokarm: pająki, owady i ich larwy, małe mięczaki, jagody.

Pustułka zwyczajna (Falco tinnunculus)

Ten mięsożerny ptak wyróżnia się metodą polowania – szybuje w powietrzu na wysokości 10-20 metrów nad ziemią w poszukiwaniu ofiary. Ma również brązowy kolor upierzenia. Woli migrować jeden po drugim. Często wybiera sąsiedztwo z osobą.

Rozmiar: samce mają do 34,5 cm długości, rozpiętość skrzydeł wynosi średnio około 75 cm, a średnia waga 200 gramów. Samice mają 36 cm długości i rozpiętość skrzydeł do 76 cm, i są cięższe od samców średnio o 20 g, ale ich waga różni się w zależności od sezonu. Przede wszystkim zmienia się waga w okresie składania jaj.
Siedlisko: łatwo dostosowuje się do różnych warunków, co przyczyniło się do ich rozmieszczenia w różnych regionach Ziemi. Ptaki te nie lubią gęstych lasów i w pełni otwartych stepów.
Pokarm: małe ssaki, jaszczurki, duże owady.

Przepiórka zwyczajna (Coturnix coturnix)

Przepiórka jest jedynym ptakiem wędrownym z rzędu kur. W przeszłości przepiórki często sadzono w klatkach jako ptak śpiewający, a także organizowano walki o przepiórki. Teraz to już przeszłość, ale jaja przepiórcze są nadal cenione ze względu na swoje korzystne właściwości. W niewoli przepiórka czuje się świetnie.

Rozmiar: długość ciała 16-20 cm, waga 80-145 gramów.
Siedlisko: w Europie, Azji i Afryce Zachodniej, w Rosji jest dystrybuowane na wschód aż do jeziora Bajkał na polach, równinach, w górach.
Odżywianie: nasiona roślin, kiełki, rzadko owady.

Kwiczoł (Turdus pilaris)

Kwiczoł to gatunek drozda licznego w Europie. Różni się od większości drozdów w bardziej społecznym stylu życia. Kwiczoł gromadzi się w stadach 60–80 ptaków, choć niektóre nadal preferują pustelnię. Zimą lubią jeść jarzębinę. Bronią się przed wrogami, bombardując ich kupą. Przyklejają upierzenie atakującego ptaka, co grozi niemożnością latania.

Rozmiar: 24-28 cm długości, rozpiętość skrzydeł 39-42 cm.
Siedlisko: praktycznie w całej Europie, a także na Syberii.
Odżywianie: żywność dla zwierząt i roślin, uwielbia jarzębinę, rokitnik i inne dzikie jagody.

Słowik szary (Luscinia luscinia)

Jest to dobrze znany śpiewający ptak wędrowny, uwielbiony w wielu opowieściach. Jego piosenka to powtarzający się tryl, kliknięcia, gwizdy. Pierwsze słowiki powracające z ciepłych krajów pojawiają się na początku maja.

Rozmiar: długość do 20 cm, mężczyźni ważą 22,4-27,5 gramów, kobiety 23,8-25,2 gramów.
Siedlisko: tam, gdzie jest wilgotno, uwielbia lasy zalewowe, nizinne lasy dębowe. Często gniazduje w gęstych zaroślach kaliny, czeremchy w pobliżu rzek i strumieni, w zaroślach traw. Zasięg jest od zachodniej Rosji po Jenisej, a od północy – od południowej Tajgi po półpustynie Kazachstanu.
Odżywianie: różne owady, robaki.

Gajówka (Sylvia Borin)

Mały śpiewający ptak wędrowny. Gniazduje się nisko – zwykle na zaroślach lub niskich drzewach. Budowa gniazda zajmuje średnio 6-10 dni. Samce i samice wykluły się na przemian i żerowały na żywność. Oczekiwana długość życia wynosi do 14 lat.

Rozmiar: długość ciała 13-14,5 cm, waga 16-22 gramów
Siedlisko: krawędzie lasów, polany, a także krzewy w pobliżu rzek w Europie, środkowe i południowe regiony zachodniej Syberii.
Jedzenie: owady i gąsienice, jesienią przechodzi na dietę jagodową jagód, czarnego bzu, malin i innych jagód.

Cierniówka (Sylvia communis)

Kolejny mały ptak z rodziny Slavkov ma szary kolor. Ma mniejszy rozmiar niż wróbel. Często śpiewa w locie, nie siedząc na gałęzi. Różni się od innych gatunków rodziny nawykiem budowania gniazda: u szarych warblerów okazuje się głębszy, ze zwiększoną zawartością zbóż polowych.

Rozmiar: 14-20 cm.
Gdzie mieszka: w Europie, Azji Mniejszej, zachodniej Syberii, zimach w północno-zachodniej Afryce, Izraelu.
Co je: owady i jagody.

Piegża (Sylvia curruca)

Ten gatunek ptaków wędrownych ma specjalny brązowawy kolor. Po przybyciu z ciepłych krajów samce natychmiast zaczynają śpiewać i budować kilka ram gniazd. Po sparowaniu jedno z gniazd jest uzupełniane razem.

Rozmiar: długość ciała 11,5-13,5 cm, skrzydła – około 6,5 cm, waga 12-16 gramów.
Siedlisko: prawie wszędzie tam, gdzie są krzaki, żywopłoty, w tym w ogrodach ludzkich. Zimy w Afryce.
Pokarm: owady i ich larwy, pająki, mięczaki, jagody.

Kapturka (Sylvia atricapilla)

Typowy śpiewający ptak wędrowny, ale z czarnym upierzeniem na głowie samców. U kobiet to miejsce jest bardziej czerwone. Potrafi śpiewać od zmierzchu do świtu. Młode są hodowane w niechlujnie zbudowanych gniazdach położonych w krzakach lub niższych gałęziach drzew. Po wycofaniu pierwszego potomstwa w tym sezonie zaczynają budować nowe gniazdo dla drugiego potomstwa.

Rozmiar: długość ciała 13,5-15 cm, skrzydła 7-8 cm; waga to 15-22 gramów.
Siedlisko: praktycznie w całej Europie, nawet w zachodniej Syberii, z wyjątkiem Dalekiej Północy. Gniazduje nawet w północno-zachodniej Afryce. Ulubionymi siedliskami tych ptaków są lasy porośnięte lasami, brzegi lasów, polany, zarośla wzdłuż brzegów rzek, gór, a także ogrody miejskie i parki.
Jedzenie: Latem żywi się robakami, owadami, gąsienicami, motylami, muchami itp. Wraz z dojrzewaniem jagód późnym latem i jesienią dieta zmienia się znacząco w ich kierunku.

Jerzyk zwyczajny (Apus apus)

Stosunkowo mały ptak z rodziny jerzyków, jeden z najszybszych ptaków podczas nurkowania: 111 kilometrów na godzinę! Ogon z dekoltem w kształcie widelca, podobnym do jaskółczego ogona. Samce nie różnią się kolorem od samic. Czarny jerzyk stopniowo traci swój idealnie czarny kolor pod wpływem światła słonecznego.

Rozmiar: do 18 cm, rozpiętość skrzydeł sięga 40 cm.
Siedlisko: w Europie, Azji Północnej i Środkowej. Woli spędzać zimę w południowej Afryce, latając na cały kontynent. Buduje gniazda zarówno w lasach, jak i obok ludzi.
Pokarm: owady złapane w locie.

Świerszczak zwyczajny (Locustella naevia)

Mały ptak wędrowny z rzędu Passeriformes. Swoją nazwę zawdzięczają charakterystycznemu śpiewowi. Śpiewają nawet w sierpniu i wrześniu, kiedy reszta ptaków już przestała to robić. Kobiety nie różnią się kolorem mężczyzn. Woli poruszać się po ziemi, nie latając, ale łatwo pokonuje odległości podczas zimowej migracji.

Rozmiar: od 12 do 14 cm i wadze od 14 do 20 gramów
Siedlisko: w Europie. Zimy w tematach Afryki. Ten ptak można znaleźć na wilgotnych łąkach, bagnach, w pobliżu rzek, a także na równinach.
Pokarm: owady i ich larwy, pająki, mięczaki.

Strumieniówka (Locustella fluviatilis)

Monogamiczny przedstawiciel Passeriformes. Gniazda na ziemi. Samica zajmuje się głównie budową gniazda, ale oboje rodzice wykluwają pisklęta. Śpiewa, siedząc na drzewie. Częściej można to usłyszeć wcześnie rano lub wieczorem. Często mężczyzna śpiewa nocą, podczas gdy samica buduje gniazdo.

Rozmiar: długość od 14,5 do 16 cm.
Siedlisko: od zachodniej Syberii do wschodniej Europy Środkowej. Uwielbia zarośla i bagienne lasy, łąki. Potrzebuje osłony z góry i miejsca na ruch w dół.
Pokarm: owady i ich larwy.

Pliszka siwa (Motacilla alba)

Ptak ma długi ogon, który uwielbia się poruszać, trząść, od którego ma swoją nazwę. Gniazduje się w naturalnych i sztucznych depresjach.

Rozmiar: 16-19 cm, waga 20-23 gramów.
Siedlisko: w Europie, Azji, Afryce Północnej.
Odżywianie: głównie owady, bardzo rzadko – jagody i nasiona.

Czapla siwa (Ardea cinerea)

Ptak mięsożerny. Długa szyja, długie nogi i dziób sprawiają, że ten ptak idealnie nadaje się do polowania w płytkiej wodzie. Duży ptak, ale wielkość samic jest mniejsza niż samców. Nie ma już zewnętrznych różnic między płciami. Zwykle żyją z krewnymi w kolonii do 20 gniazd, ale czasami jest ich nawet więcej, do 1000 osobników.

Rozmiar: duże zróżnicowanie wielkości osób. Długość ciała do 102 cm. Rozpiętość skrzydeł od 1,5 do 1,75 metra, czasem nawet do 1,95 metra.
Siedlisko: szeroko rozpowszechnione w Eurazji w pobliżu odpowiednich zbiorników, gdzie woda nie jest pokryta lodem przez 5 miesięcy w roku lub dłużej, gdzie jest płytka woda i wystarczająca ilość pożywienia.
Pokarm: głównie ryby, ale także gryzonie i wszystkie zwierzęta, które można połknąć. Jeśli czapla nie zdołała czegoś strawić, to rozbija to ściśniętymi grudkami.

Kobuz (Falco subbuteo)

Stosunkowo mały ptak z rodziny Sokołów, mięsożerny. Należy do szlachetnych sokołów, które były używane w polowaniu, a nie do tego nieodpowiednie.

Rozmiar: długość 28-36 cm, rozpiętość skrzydeł 69-84 cm, waga 130-340 gramów.
Siedlisko: w stepach leśnych i dobrze oświetlonych, rzadkich lasach. Preferuje obszary, w których las przeplata się z otwartymi przestrzeniami.
Pokarm: małe ptaki nie większe niż drozd i duże owady.

Dziwonia zwyczajna (Carpodacus erythrinus)

Jasny ptak wędrowny. Dokładniej będzie powiedzieć, że tylko mężczyźni są bystrzy. Samice mają mniej chwytliwy kolor. Lecą na południe bardzo wcześnie, już w połowie sierpnia. Ptaki te położyły trasę najpierw na Syberię, a dopiero potem na południe.

Rozmiar: 16,5 cm, waga około 20 gramów.
Siedlisko: w strefie leśnej Eurazji leci na zimę do południowej części Azji.
Odżywianie: nasiona roślin, jagody, czasami owady.

Czajka zwyczajna (Vanellus vanellus)

Czajka to mały ptak wędrowny. Samce mają wyraźny pierzasty grzebień na głowach i wyraźny metaliczny zielony połysk piór po bokach i na górze. W przypadku kobiet jest to również charakterystyczne, ale znacznie słabsze. Podczas migracji gromadzą się w dużych stadach liczących setki ptaków. Gniazda buduje się bezpośrednio na ziemi, odnotowując je przy układaniu niewielkiej rośliny. Samce i samice wykluwają się na przemian.

Rozmiar: około 30 cm długości.
Siedlisko: od Atlantyku po Ocean Spokojny w pobliżu stawów.
Pokarm: robaki, larwy, robaki.

Samotnik (Tringa ochropus)

Ptaki te prowadzą aktywny tryb życia o zmierzchu, nieustannie machają ogonem. Lubi siedzieć na drzewach. Kiedy szukają jedzenia, często słyszysz ich pragnienie, które brzmi jak coś w rodzaju „animacji”. Nie gniazduje na ziemi, preferuje gotowe budowle pozostawione przez inne ptaki, takie jak drozdy.

Rozmiar: 21-24 cm, waga od 50 do 80 gramów, a rozpiętość skrzydeł od 41 do 46 cm.
Siedlisko: w wilgotnych rzadkich lasach, na bagnach.
Pokarm: owady z wody, skorupiaki i małe ryby.

Mewa śmieszka (Larus ridibundus)

Ptak drapieżny, jeden z najczęstszych rodzajów mew na naszej planecie. Zwierzęta społeczne gromadzą się w dużych stadach, w których nieustannie i aktywnie dyskutują o czymś, nie przestając głosić. W zależności od siedliska może to być ptak osiadły lub migrujący.

Rozmiar: długość ciała 35-39 cm, rozpiętość skrzydeł 86-99 cm, waga 200-350 gramów.
Siedlisko: na zbiornikach wodnych znacznej części Eurazji, na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego w Kanadzie, często występuje w Rosji w pobliżu zbiorników wodnych.
Pokarm: robaki, owady, w tym duże, i ich larwy, a także małe gryzonie i ryby. Stali bywalcy wysypisk śmieci i miejsc przetwarzania ryb, w których żywią się odpadami.

Pokląskwa (Saxicola rubetra)

Jest to ptak śpiewający, średnia długość życia wynosi do 8 lat. Samce wyróżniają się ciemniejszym i kontrastowym wyglądem, a samice są bardziej brązowe. Nie spieszą się z budowaniem gniazd, czekają na większy wzrost trawy łąkowej bliżej czerwca. Śpiewa i poluje, wspina się na wysokie pędy krzaków lub ziół.

Rozmiar: 13-14 cm długości, waga 15-20 gramów.
Siedlisko: w całej Europie od kwietnia do września, a następnie leci do Afryki na południe od Sahary. Uwielbia trawiaste łąki, pastwiska, bagna, nieużytki.
Pokarm: robaki, owady i ich larwy, pająki, jagody.